برنامه ریزی عصبی کلامی یا NLP-Neuro Linguistic Programming

برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) چیست؟

برنامه ریزی عصبی کلامی (Neuro-Linguistic Programming یا NLP) مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و مدل‌های رفتاری است که با هدف تغییر و تحول در وجود انسانی و رشد فردی و اجتماعی هر شخص به کار گرفته می‌شود.

این روش در دهه ۱۹۷۰ میلادی توسط ریچارد بندلر و جان گریندر در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز بنیانگذاری شد. آنها با مطالعه ی افراد موفق در زمینه های مختلف مانند روانشناسی، فروش، و ارتباطات، به دنبال کشف الگوهای رفتاری و زبانی بودند که منجر به موفقیت آنها می شد.

برنامه ریزی عصبی کلامی بر این فرض بنا شده است که ذهن ما با دنیای بیرون از طریق زبان و حواسمان ارتباط برقرار می کند. با تغییر نحوه ی تفکر، صحبت کردن و رفتار خود می توانیم برنامه ریزی عصبی خود را تغییر دهیم و به اهداف خود برسیم.

مفاهیم کلیدی در NLP:

• نقشه ی ذهنی: هر فرد از دنیای اطراف خود یک نقشه ی ذهنی منحصر به فرد دارد که بر اساس تجربیات، باورها و ارزش های او شکل گرفته است. این نقشه ی ذهنی تعیین می کند که چگونه فرد دنیا را تفسیر می کند و به آن واکنش نشان می دهد.
• سیستم عصبی: سیستم عصبی ما اطلاعات را از طریق حواسمان دریافت می کند، آنها را پردازش می کند و به رفتار تبدیل می کند. NLP بر این ایده تمرکز دارد که می توانیم با آگاهی از نحوه ی عملکرد سیستم عصبی خود، آن را برنامه ریزی کنیم تا به گونه ای کار کند که برای ما مفیدتر باشد.
• زبان: زبان ابزاری قدرتمند است که از آن برای برقراری ارتباط با دیگران و تأثیرگذاری بر آنها استفاده می کنیم. NLP به ما می آموزد که چگونه از زبان به طور موثرتر استفاده کنیم تا به اهداف خود برسیم.

کاربردهای NLP:

NLP می تواند در زمینه های مختلفی از جمله رشد فردی، روابط، کسب و کار و آموزش استفاده شود.

برخی از کاربردهای NLP عبارتند از:

• افزایش اعتماد به نفس: NLP می تواند به شما کمک کند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و به توانایی های خود ایمان داشته باشید.
• بهبود مهارت های ارتباطی: NLP می تواند به شما کمک کند تا به طور موثرتر با دیگران ارتباط برقرار کنید و روابط خود را تقویت کنید.
• غلبه بر ترس ها و فوبیاها: NLP می تواند به شما کمک کند تا بر ترس ها و فوبیاهای خود غلبه کنید.
• رسیدن به اهداف: NLP می تواند به شما کمک کند تا به اهداف خود در زمینه های مختلف مانند شغل، تحصیلات و روابط برسید.
• افزایش انگیزه: NLP می تواند به شما کمک کند تا انگیزه خود را افزایش دهید و به اهداف خود پایبند باشید.

انتقادات به NLP:

برخی از انتقادات به NLP عبارتند از:

• عدم وجود پایه علمی قوی: بسیاری از تکنیک های NLP بر اساس پژوهش های علمی قوی نیستند.
• تمرکز بر روی دستکاری: برخی از منتقدان معتقدند که NLP بر روی دستکاری دیگران تمرکز دارد.
• خطر سوء استفاده: برخی از منتقدان معتقدند که NLP می تواند برای سوء استفاده از دیگران استفاده شود.

نکاتی برای استفاده از NLP:

اگر به دنبال استفاده از NLP هستید، به نکات زیر توجه کنید:

• از یک متخصص واجد شرایط کمک بگیرید: قبل از استفاده از NLP، از یک متخصص واجد شرایط کمک بگیرید.
• محتاط باشید: محتاط باشید و از تکنیک های NLP که برای شما مناسب نیستند استفاده نکنید.
• به شهود خود گوش دهید: به شهود خود گوش دهید و اگر احساس ناراحتی می کنید، استفاده از NLP را متوقف کنید.

انکوریگ (Anchoring) در NLP چیست؟

انکوریگ (Anchoring) یکی از تکنیک های کلیدی در برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) است که به ایجاد ارتباط بین یک محرک و یک حالت عاطفی مطلوب می پردازد.

این محرک می تواند هر چیزی باشد مانند یک کلمه، یک جمله، یک لمس، یک تصویر یا یک صدا.

هدف از انکوریگ این است که به ذهن ناخودآگاه خود آموزش دهیم تا به طور خودکار به محرک خاصی با یک حالت عاطفی خاص پاسخ دهد.

نحوه ی عملکرد انکوریگ:

فرض کنید که می خواهید احساس شادی را به بوی یک گل رز ارتباط دهید. برای انجام این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. حالت شادی را ایجاد کنید: به چیزی فکر کنید که شما را خوشحال می کند. این می تواند هر چیزی باشد مانند خاطره ی خوش، یک هدف یا یک شخص خاص.
2. محرک را معرفی کنید: هنگامی که در حالت شادی هستید، بوی یک گل رز را استشمام کنید.
3. محرک و حالت را با هم جفت کنید: در حالی که بوی گل رز را استشمام می کنید، روی احساس شادی خود تمرکز کنید.
4. محرک را تکرار کنید: در روزهای بعد، بوی گل رز را به طور مکرر استشمام کنید و روی احساس شادی خود تمرکز کنید.

با تکرار این فرآیند، ذهن ناخودآگاه شما یاد می گیرد که بوی گل رز را با احساس شادی ارتباط دهد.

در نتیجه، هر بار که بوی گل رز را استشمام می کنید، به طور خودکار احساس شادی خواهید کرد.

کاربردهای انکوریگ:

انکوریگ می تواند در زمینه های مختلفی از جمله رشد فردی، روابط، کسب و کار و آموزش استفاده شود.

برخی از کاربردهای انکوریگ عبارتند از:

• افزایش اعتماد به نفس: می توانید از انکوریگ برای ایجاد ارتباط بین یک محرک (مانند یک کلمه یا یک جمله) و احساس اعتماد به نفس استفاده کنید.
• غلبه بر ترس ها و فوبیاها: می توانید از انکوریگ برای ایجاد ارتباط بین یک محرک (مانند یک تصویر یا یک صدا) و احساس آرامش استفاده کنید.
• بهبود تمرکز: می توانید از انکوریگ برای ایجاد ارتباط بین یک محرک (مانند یک کلمه یا یک جمله) و حالت تمرکز استفاده کنید.
• افزایش انگیزه: می توانید از انکوریگ برای ایجاد ارتباط بین یک محرک (مانند یک تصویر یا یک صدا) و احساس انگیزه استفاده کنید.

مثال:

فرض کنید که شما یک سخنران عمومی هستید و از صحبت در جمع می ترسید.

شما می توانید از انکوریگ برای غلبه بر ترس خود استفاده کنید.

برای انجام این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. حالت آرامش را ایجاد کنید: به مکانی آرام بروید و به چیزی فکر کنید که شما را آرام می کند. این می تواند هر چیزی باشد مانند خاطره ی خوش، یک هدف یا یک شخص خاص.
2. محرک را معرفی کنید: هنگامی که در حالت آرامش هستید، به صدای خودتان که در حال سخنرانی هستید گوش دهید.
3. محرک و حالت را با هم جفت کنید: در حالی که به صدای خودتان گوش می دهید، روی احساس آرامش خود تمرکز کنید.
4. محرک را تکرار کنید: در روزهای بعد، به صدای خودتان که در حال سخنرانی هستید به طور مکرر

Swish (سوئیچ) در NLP چیست؟

سوئیچ (Swish) یکی دیگر از تکنیک های کلیدی در برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) است که برای تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناخواسته استفاده می شود.

این تکنیک بر اساس اصل جایگزینی عمل می کند، به این معنی که می توان یک حالت عاطفی منفی را با یک حالت عاطفی مثبت جایگزین کرد.

نحوه ی عملکرد سوئیچ:

فرض کنید که شما از ترس پرواز رنج می برید. برای انجام سوئیچ برای غلبه بر ترس خود ، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. حالت عاطفی منفی را شناسایی کنید: ترس پرواز خود را به طور واضح شناسایی کنید. این کار را می توانید با تجسم خود در حال پرواز و توجه به احساسات خود انجام دهید.
2. حالت عاطفی مثبت را انتخاب کنید: یک حالت عاطفی مثبت را انتخاب کنید که با ترس پرواز شما متضاد باشد. این می تواند هر چیزی باشد مانند آرامش، شادی یا اعتماد به نفس.
3. محرک بصری را ایجاد کنید: یک محرک بصری را ایجاد کنید که حالت عاطفی مثبت شما را نمایش می دهد. این می تواند هر چیزی باشد مانند یک تصویر، یک نماد یا یک کلمه.
4. سوئیچ را انجام دهید: در حالی که به ترس پرواز خود فکر می کنید، محرک بصری را که حالت عاطفی مثبت شما را نمایش می دهد به سرعت به سمت چپ یا راست حرکت دهید.
5. حالت عاطفی خود را بررسی کنید: بعد از اینکه سوئیچ را انجام دادید، حالت عاطفی خود را بررسی کنید.

باید تفاوت قابل توجهی در سطح ترس خود احساس کنید.

کاربردهای سوئیچ:

سوئیچ می تواند در زمینه های مختلفی از جمله رشد فردی، روابط، کسب و کار و آموزش استفاده شود.

برخی از کاربردهای سوئیچ عبارتند از:

• غلبه بر ترس ها و فوبیاها: می توانید از سوئیچ برای غلبه بر ترس ها و فوبیاهای خود مانند ترس از پرواز، ترس از صحبت در جمع یا ترس از عنکبوت استفاده کنید.
• کنترل خشم: می توانید از سوئیچ برای کنترل خشم خود استفاده کنید.
• افزایش انگیزه: می توانید از سوئیچ برای افزایش انگیزه خود برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنید.
• بهبود تمرکز: می توانید از سوئیچ برای بهبود تمرکز خود استفاده کنید.

مثال:

فرض کنید که شما یک دانش آموز هستید و از امتحان دادن می ترسید.

شما می توانید از سوئیچ برای غلبه بر ترس خود استفاده کنید.

برای انجام این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. حالت عاطفی منفی را شناسایی کنید: ترس از امتحان دادن خود را به طور واضح شناسایی کنید. این کار را می توانید با تجسم خود در حال امتحان دادن و توجه به احساسات خود انجام دهید.
2. حالت عاطفی مثبت را انتخاب کنید: یک حالت عاطفی مثبت را انتخاب کنید که با ترس از امتحان دادن شما متضاد باشد. این می تواند هر چیزی باشد مانند اعتماد به نفس، آرامش یا شادی.
3. محرک بصری را ایجاد کنید: یک محرک بصری را ایجاد کنید که حالت عاطفی مثبت شما را نمایش می دهد. این می تواند هر چیزی باشد مانند یک تصویر، یک نماد یا یک کلمه.
4. سوئیچ را انجام دهید: در حالی که به **تر

A-Prime (آلفا پرایم) یک حالت ذهنی است که در برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) به عنوان حالت ایده آل یادگیری شناخته می شود.

این حالت با **سطح بالایی از آگاهی، تمرکز و خلاقیت مشخص می شود.

در حالت A-Prime ، فرد به طور کامل در لحظه حاضر است و می تواند به طور موثر و سریع اطلاعات را یاد بگیرد و به خاطر بسپارد.

نحوه ی رسیدن به A-Prime:

برای رسیدن به A-Prime ، می توانید از تکنیک های مختلفی از جمله تنفس عمیق، مدیتیشن و تجسم استفاده کنید.

در اینجا چند مرحله ساده برای رسیدن به A-Prime آورده شده است:

1. مکانی آرام و بدون مزاحمت پیدا کنید.
2. چشم های خود را ببندید و چند نفس عمیق بکشید.
3. روی تنفس خود تمرکز کنید و اجازه دهید افکار شما به طور طبیعی از ذهنتان عبور کنند.
4. خودتان را در حالتی تصور کنید که در آن آرام، متمرکز و خلاق هستید.
5. به تمام حواس خود توجه کنید و تمام جزئیات را به طور واضح ببینید، بشنوید، احساس کنید، بچشید و بو کنید.
6. به خود بگویید که “من در A-Prime هستم” و این احساس را در تمام بدن خود احساس کنید.

کاربردهای A-Prime:

A-Prime می تواند در زمینه های مختلفی از جمله رشد فردی، روابط، کسب و کار و آموزش استفاده شود.

برخی از کاربردهای A-Prime عبارتند از:

• یادگیری سریع و آسان: می توانید از A-Prime برای یادگیری سریع و آسان اطلاعات جدید استفاده کنید.
• حل مسئله: می توانید از A-Prime برای حل خلاقانه مشکلات استفاده کنید.
• افزایش تمرکز: می توانید از A-Prime برای افزایش تمرکز خود در هنگام انجام کارهای مهم استفاده کنید.
• کاهش استرس: می توانید از A-Prime برای کاهش استرس و اضطراب استفاده کنید.

مثال:

فرض کنید که شما یک دانشجو هستید و برای امتحان مهمی آماده می شوید.

شما می توانید از A-Prime برای یادگیری سریع و آسان مطالب درسی خود استفاده کنید.

برای انجام این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. مکانی آرام و بدون مزاحمت پیدا کنید.
2. چشم های خود را ببندید و چند نفس عمیق بکشید.
3. روی تنفس خود تمرکز کنید و اجازه دهید افکار شما به طور طبیعی از ذهنتان عبور کنند.
4. خودتان را در حالتی تصور کنید که در آن آرام، متمرکز و خلاق هستید.
5. به تمام حواس خود توجه کنید و تمام جزئیات را به طور واضح ببینید، بشنوید، احساس کنید، بچشید و بو کنید.
6. به خود بگویید که “من در A-Prime هستم” و این احساس را در تمام بدن خود احساس کنید.
7. مطالب درسی خود را مطالعه کنید و به طور فعال روی آنها تمرکز کنید.
8. هر از گاهی چند نفس عمیق بکشید و به حالت A-Prime خود بازگردید.

با استفاده از A-Prime می توانید مطالب درسی خود را سریعتر و آسانتر یاد بگیرید و در امتحان خود نمره ی بهتری کسب کنید.

نکاتی برای استفاده از A-Prime:

• منظم تمرین کنید: هرچه بیشتر از A-Prime استفاده کنید، رسیدن به آن آسان تر خواهد شد.
• صبور باشید: رسیدن به A-Prime ممکن است در ابتدا کمی زمان ببرد.
• با خودتان مهربان باشید: اگر در رسیدن به A-Prime مشکل دارید، ناامید نشوید. فقط به تمرین ادامه دهید و به خودتان ایمان داشته باشید.

زمان عینی و زمان ذهنی: تمایز و مثال‌ها

زمان عینی و زمان ذهنی دو مفهوم مجزا در درک ما از گذر زمان هستند.

• زمان عینی: به ذات زمان و گذر مطلق آن اشاره دارد، بدون در نظر گرفتن ادراک یا تجربه فردی. این مفهوم بر پایه معیارهای ثابتی مانند ثانیه، دقیقه، ساعت و غیره سنجیده می‌شود.

• زمان ذهنی: به تجربه ی فردی از زمان اشاره دارد. این که هر فرد گذر زمان را چگونه درک و حس می‌کند، تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند احساسات، افکار، خاطرات، و شرایط محیطی قرار می‌گیرد.

به عبارت دیگر، زمان عینی یک مفهوم مطلق است، در حالی که زمان ذهنی یک مفهوم نسبی است.

مثال‌ها:

• زمان عینی:
  • یک ساعت همیشه 60 دقیقه طول می‌کشد، صرف نظر از اینکه شما در حال انجام چه کاری هستید یا چه احساسی دارید.
  • زمین همیشه در 365 روز به دور خورشید می‌چرخد، فارغ از اینکه شما این چرخش را حس می‌کنید یا نه.
• زمان ذهنی:
  • زمانی که منتظر رسیدن اتوبوس هستید، ممکن است به نظرتان زمان به کندی می‌گذرد، در حالی که در حال تماشای فیلم مورد علاقه‌تان، زمان به سرعت می‌گذرد.
  • یک تجربه شاد و هیجان‌انگیز ممکن است کوتاه به نظر برسد، در حالی که یک تجربه ناخوشایند و طاقت‌فرسا می‌تواند بسیار طولانی احساس شود.

عوامل مؤثر بر زمان ذهنی:

• احساسات: احساسات قوی مانند شادی، غم، ترس یا خشم می‌توانند بر ادراک ما از زمان تأثیر بگذارند.
• تمرکز: زمانی که روی کاری تمرکز می‌کنیم، زمان به سرعت می‌گذرد، در حالی که زمانی که حواس‌مان پرت می‌شود، زمان به کندی می‌گذرد.
• خاطرات: خاطرات ما از تجربیات گذشته می‌توانند بر ادراک ما از زمان حال تأثیر بگذارند.
• محیط: عوامل محیطی مانند نور، صدا و دمای محیط می‌توانند بر ادراک ما از زمان تأثیر بگذارند.

کاربرد تمایز بین زمان عینی و زمان ذهنی:

• درک رفتار انسان: تمایز بین زمان عینی و زمان ذهنی می‌تواند به ما در درک بهتر رفتار انسان، به ویژه در شرایطی که احساسات یا انگیزه‌های افراد درگیر است، کمک کند.
• مدیریت زمان: با درک اینکه چگونه عوامل مختلف بر ادراک ما از زمان تأثیر می‌گذارند، می‌توانیم زمان خود را به طور موثرتر مدیریت کنیم و از آن به بهترین نحو استفاده کنیم.
• خلاقیت: برخی معتقدند که زمان ذهنی نقشی کلیدی در خلاقیت دارد، زیرا به افراد اجازه می‌دهد تا از چارچوب‌های تفکر عادی خارج شده و به ایده‌های جدید و نوآورانه دست پیدا کنند.

نکته: در حالی که زمان عینی و زمان ذهنی مفاهیم متفاوتی هستند، اما از یکدیگر مجزا نیستند. ادراک ما از زمان تحت تأثیر تعاملات پیچیده‌ای بین این دو مفهوم قرار می‌گیرد.

کلمات با بار مطلق در NLP چه هستند و چه مشکلاتی ایجاد می‌کنند؟

کلمات با بار مطلق دسته‌ای از کلمات هستند که معانی کلی و فراگیر را القا می‌کنند و هیچ استثنایی را در نظر نمی‌گیرند.

این کلمات اغلب در زبان روزمره و ارتباطات بین فردی استفاده می‌شوند و می‌توانند مشکلاتی را در درک متقابل ایجاد کنند.

برخی از نمونه‌های کلمات با بار مطلق عبارتند از:

• همه، همیشه، هرگز، هیچ‌کدام، مطلق، کامل، بی‌نقص

مشکلات کلمات با بار مطلق:

• ایجاد تعمیم‌های غلط: استفاده از کلمات با بار مطلق می‌تواند منجر به تعمیم‌های غلط و قضاوت‌های ناعادلانه شود.
• ایجاد سوءتفاهم: این کلمات می‌توانند سوءتفاهم ایجاد کنند، زیرا افراد ممکن است معانی مختلفی از آنها برداشت کنند.
• ایجاد محدودیت: استفاده از کلمات با بار مطلق می‌تواند محدودکننده باشد و فضای خلاقیت و نوآوری را از بین ببرد.
• ایجاد احساس گناه و شرم: این کلمات می‌توانند در افراد احساس گناه و شرم ایجاد کنند، به خصوص زمانی که برای توصیف خود یا دیگران استفاده شوند.

مثال:

فرض کنید که به دوستتان می‌گویید: “تو همیشه دیر می‌رسی.”

این جمله با استفاده از کلمه ی “همیشه” یک بار مطلق ایجاد می‌کند و به این معنی است که دوستتان در هیچ زمانی به موقع نمی‌رسد.

این جمله می‌تواند باعث رنجش و سوءتفاهم دوستتان شود، زیرا ممکن است او همیشه دیر نرسد و استثناهایی وجود داشته باشد.

راه حل‌ها:

• از کلمات دقیق‌تر استفاده کنید: به جای استفاده از کلمات با بار مطلق، سعی کنید از کلمات دقیق‌تر و خاص‌تر استفاده کنید.
• به زمینه توجه کنید: معنی کلمات می‌تواند بسته به زمینه تغییر کند.
• از مثال استفاده کنید: اگر می‌خواهید منظورتان را به طور واضح بیان کنید، از مثال استفاده کنید.
• به دیدگاه‌های مختلف احترام بگذارید: به یاد داشته باشید که افراد ممکن است دیدگاه‌های مختلفی داشته باشند و لزوماً با شما هم‌نظر نباشند.

استفاده از NLP برای جایگزینی کلمات با بار مطلق:

برنامه‌ریزی عصبی کلامی (NLP) می‌تواند به شما کمک کند تا از کلمات با بار مطلق به طور آگاهانه‌تر استفاده کنید و آنها را با کلمات جایگزین مناسب تغییر دهید.

برخی از تکنیک‌های NLP که می‌توانید از آنها استفاده کنید عبارتند از:

• تمرکز بر روی جزئیات: به جای استفاده از کلمات کلی، سعی کنید بر روی جزئیات تمرکز کنید و آنها را به طور دقیق بیان کنید.
• استفاده از زبان توصیفی: به جای استفاده از کلمات قضاوت‌کننده، از زبان توصیفی استفاده کنید و مشاهدات خود را بیان کنید.
• پرسیدن سوالات: به جای اینکه فرض کنید چیزی را می‌دانید، از سوالات برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر استفاده کنید.

با استفاده از NLP می‌توانید مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنید و ارتباطات موثرتر و معنادارتر با دیگران برقرار کنید.

سطوح عصب شناختی یا لایه های ادراکی در NLP:

سطوح عصب شناختی یا لایه های ادراکی در برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) به سطوح مختلفی از آگاهی و پردازش اطلاعات در مغز انسان اشاره دارد.

این سطوح به ما کمک می‌کنند تا بفهمیم چگونه افراد اطلاعات را دریافت می‌کنند، تفسیر می‌کنند و به آنها پاسخ می‌دهند.

در NLP، سه سطح عصب شناختی اصلی وجود دارد:

1. سطح ناخودآگاه:

• بزرگترین سطح مغز را تشکیل می‌دهد.
• مسئول پردازش اطلاعات بدون آگاهی و اراده ی فرد است.
• شامل عادات، باورها، خاطرات و احساسات سرکوب شده می‌شود.
• نقش مهمی در انگیزه، رفتار و تصمیم‌گیری دارد.

مثال:

• زمانی که بدون فکر رانندگی می‌کنید، از سطح ناخودآگاه خود استفاده می‌کنید.
• زمانی که به طور ناگهانی از چیزی می‌ترسید، سطح ناخودآگاه شما مسئول این ترس است.

2. سطح آگاه:

• بخش کوچکی از مغز را تشکیل می‌دهد.
• مسئول پردازش اطلاعات با آگاهی و اراده ی فرد است.
• شامل افکار، احساسات و حواس فعلی می‌شود.
• نقش مهمی در یادگیری، حل مسئله و خلاقیت دارد.

مثال:

• زمانی که در حال خواندن این متن هستید، از سطح آگاه خود استفاده می‌کنید.
• زمانی که تصمیم می‌گیرید چه چیزی بخورید، از سطح آگاه خود استفاده می‌کنید.

3. سطح فرا-آگاه:

• کوچکترین سطح مغز را تشکیل می‌دهد.
• مسئول پردازش اطلاعات در سطحی فراتر از آگاهی و اراده ی فرد است.
• شامل شهود، الهام و خلاقیت عمیق می‌شود.
• نقش مهمی در درک عمیق، بصیرت و معنای زندگی دارد.

مثال:

• زمانی که ناگهان ایده ی جدیدی به ذهنتان می‌رسد، از سطح فرا-آگاه خود استفاده می‌کنید.
• زمانی که احساس می‌کنید با چیزی یا کسی به طور عمیقی ارتباط دارید، از سطح فرا-آگاه خود استفاده می‌کنید.

کاربرد سطوح عصب شناختی در NLP:

درک سطوح عصب شناختی می‌تواند به شما کمک کند تا:

• ارتباطات خود را با دیگران بهبود ببخشید.
• رفتار خود را تغییر دهید.
• به اهداف خود برسید.
• زندگی شادتر و معنادارتر داشته باشید.

مثال:

فرض کنید که شما می‌خواهید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.

با استفاده از NLP، می‌توانید باورهای منفی خود را که در سطح ناخودآگاه شما قرار دارند، شناسایی کنید و آنها را با باورهای مثبت جایگزین کنید.

همچنین می‌توانید از تکنیک‌های NLP برای تقویت تصور ذهنی خود از یک فرد اعتماد به نفس استفاده کنید.

با استفاده از NLP و درک سطوح عصب شناختی، می‌توانید قدرت ذهن خود را به طور کامل باز کنید و به بهترین نسخه ی خود تبدیل شوید.

لایه های وجودی انسان در NLP:

برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) به ما کمک می‌کند تا لایه‌های مختلف وجودی انسان را درک کنیم و آنها را تحلیل کنیم.

این لایه‌ها عبارتند از:

1. لایه معنوی:

• **به معنای زندگی، ارزش‌ها و باورهای معنوی اشاره دارد.
• این لایه با سوالاتی مانند “من برای چه اینجا هستم؟” و “هدف زندگی من چیست؟” سروکار دارد.
• نقش مهمی در احساس رضایت و خوشبختی دارد.

مثال:

• فردی که به معنویت اهمیت می‌دهد، ممکن است وقت خود را صرف خدمت به دیگران یا مطالعه ی متون مذهبی کند.

2. لایه هویتی:

• **به احساس هویت و خودارزیابی اشاره دارد.
• این لایه با سوالاتی مانند “من کی هستم؟” و “من چه ارزشی دارم؟” سروکار دارد.
• نقش مهمی در اعتماد به نفس و عزت نفس دارد.

مثال:

• فردی که هویت قوی دارد، به خود و توانایی‌هایش ایمان دارد و از ابراز نظر خود ترسی ندارد.

3. لایه باورها:

• **به مجموعه باورهای فرد درباره ی خود، دیگران و جهان اشاره دارد.
• این لایه نقش کلیدی در نحوه ی تفسیر و واکنش افراد به وقایع دارد.
• باورها می‌توانند محدود کننده یا توانمند کننده باشند.

مثال:

• فردی که باور دارد می‌تواند به اهداف خود برسد احتمال بیشتری برای موفقیت دارد.

4. لایه توانمندی‌ها:

• **به مجموعه مهارت‌ها و توانایی‌های فرد اشاره دارد.
• این لایه شامل مهارت‌های فیزیکی، ذهنی و عاطفی می‌شود.
• توانمندی‌ها می‌توانند با یادگیری و تمرین افزایش یابند.

مثال:

• فردی که مهارت‌های ارتباطی قوی دارد، می‌تواند به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کند.

5. لایه رفتار:

• **به نحوه ی رفتار فرد در دنیای بیرون اشاره دارد.
• این لایه شامل افکار، احساسات و اعمال فرد می‌شود.
• رفتار می‌تواند تحت تاثیر لایه‌های زیرین مانند باورها و ارزش‌ها قرار گیرد.

مثال:

• فردی که به دیگران احترام می‌گذارد احتمالاً رفتار مودبانه و محترمانه‌ای از خود نشان می‌دهد.

6. لایه محیط:

• **به محیط اطراف فرد اشاره دارد.
• این لایه شامل افراد، مکان‌ها و چیزهایی است که فرد با آنها در تعامل است.
• محیط می‌تواند تاثیر مثبت یا منفی بر فرد داشته باشد.

مثال:

• فردی که در محیطی حمایتی و مثبت زندگی می‌کند، احتمالاً خوشحال‌تر و موفق‌تر است.

تحلیل لایه های وجودی:

NLP ابزارهای مختلفی را برای تحلیل لایه‌های وجودی ارائه می‌دهد.

برخی از این ابزارها عبارتند از:

• سوالات: پرسیدن سوالات مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا باورها، ارزش‌ها و انگیزه‌های فرد را درک کنید.
• مشاهده: مشاهده ی رفتار و زبان بدن فرد می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد احساسات و افکار او به شما بدهد.
• گوش دادن فعال: گوش دادن فعال به فرد و توجه به صحبت‌های او می‌تواند به شما کمک کند تا با او ارتباط عمیق‌تری برقرار کنید.